Terug uit de Colca Canyon
Hoihoi,
Er zijn nog maar een paar dagen voorbij, maar het is alweer tijd om een nieuw verhaal te plaatsen. En vooral om weer foto's te plaatsen, want we hebben er een heel stel gemaakt!
De Colca Canyon was heel mooi. 's Ochtends om 4 uur werden we opgehaald door een grote bus. Gelukkig hoorde niet iedereen die in de bus zat bij dezelfde groep, maar waren we onderverdeeld in kleine groepjes. Wij zaten bij 4 anderen; Alfin (eng) en 3 meiden; Carly (usa), Jen (australie) en Julian (canada). Ze waren op 1 na allemaal 18 dus dat was wel leuk.
We zouden als eerste naar de Cruz del Condor gaan, maar omdat het zo mistig was viel er geen condor te zien dus gingen we maar door. (Condors zijn hele grote vogels van 3m die veel in de canyon vliegen). We kwamen om 10 uur 's ochtends aan in Cabanaconde, waar we meteen onze lunch zouden krijgen. Dat leek ons wat vroeg en blijkbaar de vrouw van het restaurant ook, want ze liet ons ruim een uur in het restaurant zitten voordat we onze maaltijd kregen.. Het was niet zo erg, omdat we elkaar nu een beetje konden leren kennen. Bovendien kwam er na een tijdje een echte carnavalstocht langs! Heel leuk!
Uiteindelijk vertrokken we rond een uur of 1. We zouden in 3 a 4 uur helemaal naar beneden gaan. Het was nog steeds erg mistig en het regende nu en dan. Dat was wel heel apart, je liep op een paadje van ong 1 meter breed en daarnaast hield het gewoon op! Je wist dat er naast het pad een afgrond moest zijn, maar daar zag je helemaal niets van. Gelukkig kwam er af en toe een gat in de mist en dan was de canyon opeens indrukwekkend diep! Na een tijdje kwamen we ook onder de mist en kon je alles mooi zien. De rotsen waren heel mooi. Soms was het heel stijl, andere delen leken wel goudkleurig van kleur! Na 3.5h kwamen we in San Juan, waar we zouden slapen. Het was een mooi plekje met veel bloemen, maar ook erg primitief. Ze hadden daar ook een klein hondje (jaja esmee, heb jij weer gemist!) en die werd door iedereen erg bewonderd.
Na een goed diner en ontbijt, die door onze gids werden gemaakt, begonnen we aan dag 2. Het was zowaar helemaal helder met een warme zon! Heerlijk en opeens zag alles er nog mooier uit! We zouden die ochtend in de canyon gaan lopen, een heuvel passeren en uiteindelijk uitkomen bij 'de oase'. De wandeling was heel mooi, ook nu was het landschap prachtig! Ook hebben we in de lucht meerdere Condors gezien. Weliswaar op grote hoogte, maar toch kon je al zien hoe groot en mooi die vogels zijn. Na een aantal uur zagen we vanaf de heuvel de oase al liggen. Het is een ongelooflijk mooi stukje aarde! Het ligt in een vallei tussen allemaal mooie bergen, heeft palmbomen, veel gras en een heel verkoelend zwembad. Zodra we daar aankwamen hebben we daar dan ook meteen gebruik van genomen!
Na een lekkere lunch en een aantal uur rust vertrokken we om 3 uur weer. We zouden namelijk ook nog een wandeling maken, helemaal omhoog! Normaal doen ze dit de volgende morgen, maar onze gids vond een warme douche belangrijker en die hadden ze in de oase niet.. Dus oke, wij klommen diezelfde dag ook nog wel weer omhoog! Het was 1500 meter klimmen met als hoogste pun 3400m boven zeeniveau. De klim was behoorlijk pittig. Er werd ook al gezegd dat als het je te zwaar leek je een muilezel kon nemen. Haha dat deden wij natuurlijk niet! Al leek het ons op sommige zware stukken best relaxed... totdat we ergens een herdenkingsteken zagen staan: voor alle mensen die met ezel en al van het pad waren gevallen... dus nee, lopen leek ons toch wel het fijnste en veiligste!
Paps was er met zijn enorme conditie natuurlijk al heel snel vandoor, ik heb het met een paar meiden toch was relaxter aan gedaan.. Op bijna elk punt kon je de Oase zien liggen en het was heel gaaf om te zien hoeveel hoger je was elke keer als je keek! Ook aan de lucht kon je wel merken dat je hoger kwam, na een tijdje was de lucht toch wat ijler.. Na een kleine 3 uur zag ik paps opeens bovenaan staan. Een geweldig gevoel; we hadden het gehaald! Ook dat was weer heel gaaf!
Het is trouwens wel heel grappig om met paps te reizen. Bijna niemand gaat er nl vanuit dat het mijn vader is. Vaak krijgen we een 2-persoonbed en als we zeggen dat hij mijn vader is krijg je een ongelovige uitroep ooh! terug. Ook andere toeristen kijken vaak gek op en laatst in een winkeltje kon een vrouw haar verbazing helemaal niet op. Ze vroeg 3 keer op het echt mijn vader was en hoe oud die wel niet was. 'Joven, Joven!' bleef ze maar herhalen (jong, jong!). Wel leuk (vind paps ook geloof ik :p) Ja, wel gaaf dat je ook dingen als stevige bergwandelingen nog met je 50-jarige paps kan maken!
Toen we in het dorp aankwamen hebben we als eerste gegeten in een restaurant (we waren weer in Cabanaconde en gelukkig gingen we nu naar een ander restaurant..). We hebben lekker gekletst en waren allemaal erg trots op onszelf. Vervolgens gingen we naar ons hostel.. waar vervolgens niemand was.. Hmm heb je dat weer! Gelukkig was er nog een ander hostal waar we konden blijven. Er zou inderdaad een warme douche zijn, maar.. ja.. laat ik het zo zeggen het was inderdaad niet heel koud..
Verder hadden we lekker geslapen en de volgende morgen ontbeten. Het ontbijt was echter behoorlijk karig, dus gingen sommige nog even naar de super aan de overkant om meer brood en bananen te halen. Ja je moet wat!
Vervolgens zouden we naar een uitzichtpunt gaan om alsnog Condors van dichtbij te zien. De gids vertelde echter dat er op een andere plek ook een mini-condor was gezien. Nou oke, wij daar naartoe. Het bleek een condor in gevangenschap te zijn.. Hij zat aan een lang touw in de binnenplaats van een kerk. Mooi om een condor zo goed te zien, maar verder toch erg zielig. We besloten snel naar het uitzichtspunt te gaan waar we echte condors zouden kunnen zien. Helaas was het nu ook weer zo mistig dat we het na een tijdje maar opgaven.
Het was inmiddels 10 uur en we gingen met de bus naar een zwembad verderop. Wel aardig, het water was gloeiend heet! We bleven er even en gingen toen door om te eten. We gingen naar een buffet-eet-maar-zoveel-je-wil-restaurant. Best lekker! Daarna was het tijd om echt naar Arequipa te gaan. We waren er rond 5 uur en hadden een geweldige trip gehad!
Dinsdag wilden we verder gaan naar Puno, want we hadden het meeste van Arequipa wel gezien. Maar neehoor, mijn ingewanden besloten weer een anders.. Ik voelde me 's nachts al niet lekker en de volgende dag heb ik al het eten van de afgelopen dagen er aan verschillende kanten uitgemikt.. Ja mijn maag zoekt er fijne dagen voor uit.. We besloten de busreis een dagje uit te stellen, maar die bus bleek al vol te zitten! Dus nu gaan we morgen (hopelijk!).
Het schijnt ongelooflijk druk te zijn in Puno, omdat ze daar carnaval uitgebreid vieren. Hun carnaval bestaat niet voornamelijk uit mooie optochten, maar uit het gooien van water, meel en verf op alles en iedereen.. We worden al door verschillende mensen gewaarschuwd.. We gaan het zien! We kunnen er door alle vertraging (we gaan 4 dagen later pas dan we eigenlijk wilden) kunnen we maar 1.5 dag in puno blijven.. Zaterdag gaan we alweer richting Cuzco...
Jullie gaan het allemaal nog horen! Groetjes en liefs, Lisanne
Reacties
Reacties
Ik zei toch nog: voorzichtig met het eten ;) Mooie foto's trouwens! Echt raar om te zien lijkt me, dat je 't ene moment in het groen loopt, en dan opeens heb je dat woenstijnachtige stuk. en die oase! Die ziet er inderdaad wel heel relaxed uit;) geweldig trouwens, dat verhaal over die herdenkingssteen! al is het natuurlijk op zich wel naar dat zulke stuff gebeurt...
anyway, ik hoop dat je maag snel weer beetje in orde is, zodat je kan genieten van je reis! groetjes
Het is al lezende bijna niet bij te benen wat jullie af- en aan sjouwen. Je moet allebei wel een ijzeren conditie hebben, al overtreft die vajn Herald, gezien zijn edad, toch nog die van jou, Lisanne. Is het eigenlijk wel een toeristisch gebied of ontdekken jullie het? Ik ben zo benieuwd wanneer je naar M.P. gaat, je hebt nog een goeie week, is dat jammer? Liefs van
je jaloerse Oma P. die graag mee zou willen gaan!
Iedere keer lees ik met veel bewondering je verhaal Lisanne. Je weet het allemaal heel goed te verwoorden en de bijbehorende foto's maken heel prettig leesbaar. Wat leuk dat je zo trots op je zelf èn op je vader kunt zijn. Het uithoudingsvermogen moet wel geweldig zijn van jullie.
Toch beginnen we wel weer uit te kijken naar jullie terugkomst hoor. Ik heb bovendien de indruk dat jij wat dikker bent geworden Lisanne, klopt dat? Het eten is daar vast nog niet zo gek. Nou blijf genieten en voor straks een fijne terugreis.
Opa Jan
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}