Hoihoi!

Na een kleine week is het tijd om jullie weer eens te informeren over mijn avonturen. Want ik heb er behoorlijk wat meegemaakt in de tussentijd!
De vorige keer schreef ik vanuit Riobamba. Ondertussen heb ik ook al de plaatsen Alausi, Cuenca en Vilcabamba gezien.

In Riobamba hebben we zoals we van plan waren om 7 uur 's ochtends de bus genomen naar Alausi. De rit was heel mooi; het liep tussen allemaal heuvels met schattige dorpjes, riviertjes en koeien. Na 2 uur kwamen we aan. Helaas bleek de trein vertraging te hebben, waardoor we 4 uur in Alausi moesten wachten.. Ja, en wat moet je dan 4 uur lang doen in een klein boerendorpje waar verder niets te beleven is? Juist, mensen kijken! Want die hadden ze wel! Alle mensen droegen hier traditionele kleding in alle kleuren van de regenboog! Heel mooi!
De trein was ook heel leuk. We bleken nl toch op het dak te mogen zitten! Dat was best spectaculair. Sowieso was het best eng omdat de trein echt vlak langs de afgrond reed! Om 2 uur waren we weer terug in Alausi. We twijfelden of we een nacht in Alausi zouden blijven of dat we meteen door zouden gaan naar Cuenca (5 uur). Er bleek al een bus klaar te staan dus de namen we maar. We zouden dan in het donker aankomen (7h) maar dat moest dan maar. Maar zoals altijd gaan de dingen niet zoals je ze plant in Zuid Amerika. Na anderhalf uur kreeg de bus een lekke band.. en toen dat verholpen was bleek er nog een file te zijn! Daar had de buschauffeur geen zin in. Dus hup iedereen moest de bus uit, met bagage en al en hup een andere bus in. Ja, dat past natuurljk nooit dus we hebben een tijd moeten staan.. Al met al was de file na een uur ofzo over en kwamen we om half 9 aan in Cuenca.

Cuenca is een hele mooie oude stad met een prachtige kathedraal. Ik heb een paar dagen geleden als het goed is al een foto daarvan geplaatst. We hebben een aantal kerken daar bekeken en een citytoer gedaan in een open bus. Daar kon je niet heel relaxed staan, want elke keer moesten we bukken voor electriciteitsdraden die over kwamen vliegen! Dat was dus ook nog best een leuk avontuur.

De dag erna gingen we naar het nationale park Cajas. We hadden dat bij een tour operator geregeld en het klonk heel goed. We zouden 2 flinke wandelingen gaan maken van in totaal 4 uur en daarvoor hadden we naast goede wandelschoenen ook echt chocola nodig vertelde ze. Dat is natuurlijk niet verkeerd! Maar zodra we de bus in gingen zagen we al een paar grijshoofden zitten.. dat beloofde wat.. En inderdaad; we maakten inderdaad 2 wandelingen, maar in de wandeling van 3 uur zouden we zo'n 4 kilometer bergafwaarts afleggen.. Dat is niet zoveel.. We liepen ook niet zoveel.. we stonden voornamelijk stil om allerlei verhalen aan te horen over kleine miezerige plantjes.. Begrijp me niet verkeerd het was een prachtig park en ik heb me echt vermaakt, maar een echte avontuurlijke wandeling kon ik het niet noemen..

Na het nationale park hadden we het met Cuenca wel een beetje gehad en we besloten de bus te nemen naar Vilcabamba! Vilcabamba lis een heel klein plaatsje dat nog meer in het zuiden is. Mensen hier worden veel ouder dan normaal (120 enzo..) en niemand weet hoe dat komt. Ik wel hoor: het is hier prachtig!
We zitten in een lodge 4 km van Vilcabamba af. Het is heel afgelegen en stil, maar het is hier prachtig! We hebben een huisje midden tussen al het groen en het enige dat je hoort zijn vogels en de rivier die hier beneden raast. Geweldig! Andere winkels, restaurants of toeristen zijn hier niet te vinden. Gelukkig kunnen we geweldig eten bij de 2 amerikanen die dit boeltje runnen.
Het gebied waar we zitten is een Cloud Forest (nevelwoud). Dat is min of meer hetzelfde als een regenwoud, alleen ligt een nevelwoud hoger. We kunnen hier dan ook prachtige wandelingen maken!

Clementine reisde met ons van Riobamba naar Cuenca, en paps en ik zijn met z'n 2en naar Vilcabamba gereisd. Maar na 1 dag stond ze alweer op de stoep! Samen met een Fransman die we ook al kenden van Banos en Cuenca. Heel gezellig natuurlijk en met z'n vieren hebben we een leuke hike gemaakt. Ook de dag erna hebben we met z'n vieren een tocht gemaakt; te paard nog wel!
Het was zeker in het begin erg leuk en mooi, al luisterden de paarden niet altijd. Ze wilden veel liever eten en de paadjes leken ze af en toe te eng te vinden. We hadden dan ook hele nauwe paadjes, die soms erg stijl waren en vlak langs de afgrond liepen. Een keer ging het bij mij een beetje mis. Mijn paard was pissig geworden, omdat een ander paard hem wilde inhalen (hij had dat paard nog maar even een flinke trap gegeven natuurlijk) en vervolgens liep hij zo op de afgrond af! Met mij erop dus! Het duurde echt even voordat hij zijn evenwicht weer helemaal terug had! Dat was wel even eng..
Na een tijdje werd het nog modderiger en viel ook Thomas bijna van zijn paard. Gelukkig waren we toen bijna bij ons eindpunt. We zouden dezelfde weg terug moeten doen (2.5h), maar daar hadden paps, thomas en ik geen zin in. Dus hebben we de weg terug gelopen, heerlijk!

Dit is onze laatste dag nu in dit prachtige stukje natuur. Morgen nemen we de bus naar een klein onbekend plaatsje waar ik de naam alweer van vergeten ben. Er is daar namelijk het vliegveld vanwaar we naar Quayaguil vliegen donderdagmorgen. We gaan dan overdag een beetje rondlopen in die plaats (het is de grootste plaats van Ecuador, zelfs groter dan Quito!). 's Avonds vliegen we dan naar Lima, Peru! Dan is Ecuador dus afgelopen en gaan we ons wagen in de wereld van de Inca's! Jullie horen daar later nog wat van!

Groetjes, Lisanne